କବିତା

ମୋ ଗାଁ

ଲେଖା : ଦିଲ୍ଲୀପ କୁମାର ସାହୁ

ମୋ ଗାଁ ରେ ବଢି ଅଛି ଅଛିତ ମରୁଡି
ବିଜୁଳି ର ଚମକ କୁ ଘଡଘଡି ରଡି
ଗାଁ ମୋ ତା ପଣତରେ ଦିଏ ଝାଡିଝୁଡି
ମୋ ଆଖିରୁ ଲୁହ ଯେବେ ପଡଇ ନିଗିଡି ।

କିଆ ଫୁଲ ବାସ କେବେ ନାଲି କଇଁ ହସ
କମକୁଟା କାସତଣ୍ଡୀ ସେଫାଳି ପରଶ
ଫଗୁଣ ପୂହ୍ନେଇ ରାତି ଭୋଦୁଅର ଜହ୍ନ
ସବୁଜ କେଦାରେ ଭରା ଅସରା ସପନ
ମନ ଊଣାକଲେ ଦିଏ ସିନେହ ଅଜାଡି ।

ବାଦ ବିବାଦ ବି ଅଛି ଅଛି ବି ବିଶାଦ
କାନ୍ଧରେ ମିଶାଉ କାନ୍ଧ ପଡିଲେ ପ୍ରମାଦ
ଭାଇ ବି ଭଗାରୀ ହୁଏ ଭଗାରୀ ବି ଭାଇ
ସତେକି ଉଜାଣି ବହେ ଭାବନାବ ନଈ
ଭଙ୍ଗାମନ ମମତା ରେ ହୋଇଯାଏ ଯୋଡି ।

ପାର୍ବଣ ରେ ଦୁଲୁକଇ ମୋ ଗାଁ ର ଛାତି
କେତେ ମିଠା କେତେ ପିଠା ସ୍ନେହ ବଣ୍ଟାବଣ୍ଟି
ପ୍ରବାସୀ ଆସନ୍ତି ଫେରି ଘର ଲାଗେ ନୂଆ
ମିଳନର ଆଶାବରୀ କରଇ କିମିଆ
ବୈକୁଣ୍ଠର ବାସ୍ନା ସତେ ପଡଇ ନିଗିଡି ।

ପୂଜାପାଠ ପାଦୁକରେ ଗଭୀର ବିଶ୍ୱାସ
ଠାକୁରାଣୀ ଧଣ୍ଡା ପାଣି ମହିମା ଅଶେଷ
ଘଣ୍ଟ ବାଜିଲେ ଏଠି ନଇଁଯାଏ ମଥା
ସଞ୍ଜ ଆଳତୀରେ ଶୁଭେ ଶାନ୍ତି ର ବାରତା
ଦୁନିଆ କୁ ଯୋଡିଦିଏ ସିନେହ ଦଉଡି ।
∎
ମୋ:-7077206977