ବରଷା ପାଗକୁ କୁନି ପୁଅଟି

ଲେଖା : ଉମାକାନ୍ତ ବେହେରା

ବରଷା ପାଗରେ କୁନି ପୁଅଟି
ମା`କୋଳରୁ ସେ ପାଉନି ଛୁଟି
କେଉଁଠି ଖେଳିବ ଯାଇ
ଓଦା ପିଣ୍ଡା ପୁଣି ଗୋବର ଲିପା
ମାଆ ମନ ମାନୁନାହିଁ l

ଭିତର ପିଣ୍ଡା ଟା କଣରେ ଚୁଲି
ଜାଳ କାଠ ସବୁ ରହିଚି ପୁରି
ଖେଳୁ ଖେଳୁ ବାଜି ଗଲେ
ଶାଶୁ ଶଶୁର ମୋ ଚିହିଁକି ଉଠିବେ
ଛୁଆର କାନ୍ଦ ଶୁଣିଲେ l

ଘରବୋଲି ମୋଟେ ଦୁଇ ବଖରା
ଏଣୁ ତେଣୁ କେତେ ଜିନିଷ ଭରା
ଗୋଟେ ବଖାରରେ ଭାଡ଼ି
ଭାଡ଼ିରେ ରହିଛି ଧାନ ଓଳିଆ
ଖଟଗୋଟେ ଅଛି ପଡି l

କେଉଁଠି ଚାଲୁଣି କେଉଁଠିକୁଲା
ନାଳିଆ,ପାଛିଆ, ଚାଲୁଣି, ଡାଲା
କେଉଁଠି ଖେଳିବ ପୁଅ
ଫିଙ୍ଗି ଫାଙ୍ଗି ସବୁ ଅସନା କରିବ
କେତେ ସଜାଡ଼ିବି କୁହ l

କାଖରେ କୋଳରେ ରହୁନି ମୋଟେ
ଖେଳିବାକୁ ଖାଲି ଗୋଡ଼କୁ ଛାଟେ
ତଳେ ଦେଲେ ଟିକେ ଛାଡି
କଅଁଳ ପାଦରେ ଠୁକୁ ଠୁକୁ କରି
ଦୁଆରକୁ ଯାଏ ମାଡି l

ଛାଡିଯା ବରଷା ଦିନେ ଓଳିଏ
ସୁରୁଜ ଆଲୁଅ ପଡୁ ଘଡିଏ
କୁନି ପୁଅ କାଖ ହୋଇ
ବାଡ଼ିଘର ଟିକେ ଆସିଲେ ବୁଲି
ଶାନ୍ତିରେ ପଡିବ ଶୋଇ l
***
∎
ସ୍ବପ୍ନସ୍ମୃତି, ଶ୍ରୀହରିବିହାର, ଗହ୍ମାରିଆ,
କେନ୍ଦୁଝରଗଡ଼